Rosalía e o mar

[artigo publicado orixinalmente o 05 de marzo de 2013 no blog en galego 100% Maleducadas, actualmente inactivo. A actividade que, por tanto, nel se explica, foi cousa do pasado, o que non quita que non poidades seguir espallando fragmentos de Rosalía. Pica aquí se desexas consultar ese blog ao completo]

---

Na nosa campaña de difusión da obra rosaliana Canta Rosalía, hoxe temos para vós unha nova actividade que agardamos que vos guste. Con anterioridade espallamos fragmentos da súa Carta a Eduarda, e o que agora traemos son pequenas pílulas de La hija del mar, mais non nos conformamos con deixala voar nos buzóns do vecindario: queremos que suque o mar! Para iso, na nosa páxina de facebook colgamos un álbum cos fragmentos elixidos e aquela imaxe que teña máis “Gústame” de aquí ao sábado será introducida nunha botella que, correctamente selada, viaxará acabalo das ondas do Atlántico e se cadra arribará a afastadas ribeiras ou se mergullará na procura das protagonistas da historia.

Capa dunha das edicións de La hija del mar.

Ademais, antes do sábado, tes a posibilidade de propoñer outras citas, as túas favoritas da devandita obra (La hija del mar). Podes facérnolas chegar a través das múltiples canles coas que contamos, comezando cos comentarios desta mesma entrada, e incluiremos unha nova imaxe con elas no álbum de Facebook.

La hija del mar (1859), escrita en castelán, é un relato con sabor salgado que nos achega á vida de dúas mulleres excepcionais, Teresa e Esperanza, nai e filla, vencelladas ao mundo mariñeiro, que se verán arrastradas á traxedia de corte romántico dun amor cuxa contraparte queda en mans dun pirata desalmado.

Pode lerse La hija del mar picando AQUÍ.

Canta Rosalía

[artigo publicado orixinalmente o 24 de febrero de 2013 no blog en galego 100% Maleducadas, actualmente inactivo. Pica aquí se desexas consultalo completo]

---

Entre o 24 de febreiro e o 17 de maio os días medran, as flores comezan a alegrar os campos, nace a primavera, e as maleducadas do mundo inauguramos o noso trimestre rosaliano Canta Rosalía. Como unha primavera para Galicia e para o mundo das letras nace un 24 de febreiro de 1837 a nena Rosalía de Castro, e como camelias ábrense os seus Cantares Gallegos un 17 de maio de hai xa 150 anos, conmemoración que moitos anticipan ao día do seu aniversario co son das gaitas chorando a súa figura, pois como ela mesma declarou:

anque mimosa gaitiña

toque alborada de groria,

eu podo decirche:

Non canta, que chora.

Van medrando os días, e medran tamén os actos e xestos en memoria da escritora que desdeñaba que a chamasen poetisa por consideralo despectivo. Poeta, pois, es para nosoutras, que te upamos ao máis alto do podio maleducado polos versos e escritos que nos legaches, e pola túa defensa da lingua falada polo pobo e a túa denuncia contra o menosprezo xeneralizado cara as mulleres e as maleducadas literatas en particular. Descansa en paz: outras continuamos a túa loita.

Por iso, para non esquecer o camiño galaico e feminista desarborado pola nosa musa favorita, principiamos unha axenda en paralelo galego-castelá á que denominamos Canta Rosalía para espallar a súa obra, e que a poeta volva cantar as súas verdades ao vento. Esta semana que entra: rebentemos as caixas de correos con fragmentos da súa Carta a Eduarda! DESCARGA AQUÍ MESMIÑO UN MODELO PARA IMPRIMIR

Non a coñeces? Pois deberías, porque se trata dunha epístola simulada onde se reflicte en toda su crueza a imaxe, cargada de prexuizos, que padecían as escritoras do século XIX (tal e como a sentía Rosalía en propia pel), a medio camiño entre soberbias e maleducadas, incluindo o selo de farsantes. Ante iso, e perante o mare magnum de xente de toda ralea que se lanzaran á aventura de escribir créndose homeros (situacións que, en maior ou menor medida seguen a ter vixencia hogano, sabendo que o documento se publica en 1865), quen asina a misiva, unha tal Nicanora, recoméndalle a outra, unha tal Eduarda, que, con obxecto de vivir sen presións nin preocupacións extraordinarias, escriba só para si mesma e que ao remate destrúa os papeis empregados no choio, dura penitencia para quen verte neles a súa existencia.

Descarga o documento con fragmentos de Carta a Eduarda, imprímeo, recórtao e espállao! –> DOCUMENTO

Y Rosalía cantó

[Ler en galego]

Llevamos un par de meses (desde el 24 de febrero, Día de Rosalía) con un proyecto abierto, el Canta Rosalía, que nos ha llevado a acercarnos a la obra en castellano de la poeta. El motivo era adoquinar el vestíbulo de esta entrada. La lástima es que ciertos agradables imprevistos (la publicación de la primera novela de una servidora) impidieron que profundizáramos todo lo que quisiéramos en él, hablándoos de algunas novelas de Rosalía como El caballero de las botas azules o del pelitosdepunta (neologismo maleducado) Follas novas, pero hoy no podíamos dejar de rematarlo con una entrada de bienvenida a Rosalía en nuestra colonia Lecturas en femenino y una galería de imágenes con fragmentos de Cantares gallegos en Facebook lista para compartir para celebrar el 150 aniversario de su publicación en este 17 de mayo, día para recordar también a Roberto Vidal Bolaño, creador que se hace grande en el mundo del teatro galaico. Y vosotr@s, ¿con qué fragmento rosaliano os quedáis?

Fragmento de «Cantares gallegos» (1863)